Πρόκειται για ένα γενετικά καθορισμένο σύνδρομο χαρακτηρίζεται από μία ειδικού τύπου διαταραχή στο καρδιογράφημα την ανάσπαση του σημείου J και του διαστήματος ST. Αυτή η συγκεκριμένη ηλεκτροκαρδιογραφική διαταραχή συνοδεύεται από σοβαρές αρρυθμίες ή αιφνίδιο θάνατο. Το σύνδρομο περιγράφηκε για πρώτη φορά το 2008 από τον Γάλλο ηλεκτροφυσιολογο Michel Haïssaguerre. Ο συγκεκριμένος ερευνητής διαπίστωσε ότι ασθενείς οι οποίοι έκαναν ιδιοπαθή κοιλιακή μαρμαρυγή (μία πολύ σοβαρή αρρυθμία, για την οποία τους είχε εμφυτευτεί απινιδωτής, χωρίς να έχει βρεθεί μέχρι τότε κάποια άλλη αιτία) είχαν σε μεγάλο ποσοστό αυτή τη διαταραχή στο καρδιογράφημα.
Παρά το ότι η διαταραχή αυτή στο ηλεκτροκαρδιογράφημα μπορεί να είναι σχετικά συνηθισμένη το σύνδρομο πρώιμης επαναπολωσης (δηλαδή, η διαταραχή αυτή να συνοδεύεται και από σοβαρές αρρυθμίες) είναι εξαιρετικά σπάνιο. Επιπλέον μία ανάλογη διαταραχή, που όμως έχει διαφορετική εμφάνιση στο καρδιογράφημα και που πρέπει οι καρδιολόγοι να την ξεχωρίζουν, μπορεί να ανευρίσκεται στο καρδιογράφημα νέων ατόμων και αθλητών. Αυτή την παραλλαγή συνηθίζουμε να την ονομάζουμε «καλοήθη πρώιμη επαναπόλωση».
Εικόνα 1. Καλοήθης και δυνητικά κακοήθης μορφή πρώιμης επαναπόλωσης όπως φαίνεται στο ηλεκτροκαρδιογράφημα.